سوفی وار
پنجشنبه, ۷ خرداد ۱۳۹۴، ۱۲:۰۹ ق.ظ
نوجوون ترکه بودم فکر می کردم ،صدای حامی فریاد قلبمه..ومن اون روزا همون دریای سنگین وصبور شعر فریدون مشیری ام که قراره یه روز طوفان به پا کنه وزنجیر پاره کنه
آخ که چقدر روزای رویایی کم عمر بودن
و من تو فکر برگشتم برگشت به شور و گریز از بزرگ شدن به معنای خستگی وگرفتگی وعادت وبه قول یاستین فقدان تحیر
چسبیدن آفت میاره...حتی به اسم اون شور قشنگ
هردرختی تو هر سنی وضعیتی،خطرآفت داره اگه نو نشه
آخ که چقدر روزای رویایی کم عمر بودن
و من تو فکر برگشتم برگشت به شور و گریز از بزرگ شدن به معنای خستگی وگرفتگی وعادت وبه قول یاستین فقدان تحیر
چسبیدن آفت میاره...حتی به اسم اون شور قشنگ
هردرختی تو هر سنی وضعیتی،خطرآفت داره اگه نو نشه
