زمین جای قشنگی نیست برای تو که زیبایی

من که می دونم اگه من نباشم ... تو تنها نمی مونی . 

شاید باورت نشه ولی الان دارم گریه می کنم . دلم برات تنگ میشه دختر دیوونه . 

ولی اینم می دونم که هیچ کی برات من نمی شم :))) 

می دونی سیاوش گوش میدم که اینجوری گریه م گرفته . 

یادته برام الکی میخوندی؟؟ یادته هرچی آهنگ دوست داشتی برام میخوندی؟ 

یادته می گفتی فرشته آهنگ منه؟ فرشته اومدی از دور ... چطوره حال و احوالت ؟؟ 

تازه حس کردم چقدر دلتنگی برانگیزه که صبح تا ظهر ها با هم نباشیم ... چقدر بده که تو نباشی ... چقدر بده تو نباشی کنارت بشینم رو نیمکت توی هوای آفتابی ... زیر نگاه خورشید باهم بسوزیم و کیف کنیم 

چه قدر بده ... تو نباشی ترسیدن های منو ببینی ... چقدر بده با هم سکوت نکنیم و به اطراف خیره نشیم . 

فک کن .. چش همه درمیاد که ما دیگه کنار هم نیستیم ... فک نکنم دیگه دوستایی باشن که بچه ها بتونن بهشون بگن لیلی مجنون:)))

آخرین روزی که با هم تو مدرسه بودیم ... به باشکوه ترین شکل ممکن تموم شد :)

بارون اومد ... یه بارون تند خوشگل 

یادته من داشتم امتحان می دادم؟  تو از هوس بارون ، تندی برگه تو داده بودی و داشتی واسم دست تکون میدادی منم بهت ملحق بشم ؟؟

یادته من یه سوالو جا انداختمو اومدم پیشت؟ 

یادته از ذوق بارون و اون حال ... دویدم طرفتو خودمو انداختم تو بغلت؟ 

یادته زیر بارون قدم زدیم ... جیغ زدیم .... واسه هم کلی دعاهای خوب خوب کردیم ؟؟

یادته یه عالم آرزو کردیم ؟؟

یادته خیس خیس خیس خیس شدیم ؟

یادته؟؟ رفتیم یه جا خشک شیم و از تو کلاس دوم راهنماییمون سر در آوردیم ؟؟

یادته رفتی بالا میز .... و حرف زدیم ازینکه آخرین باره؟

یادته گفتی چند سال دیگه اسمتو تو کتاب ادبیات می زنن؟ شاعر و نویسنده !؟ یادته گفتی لقبمو؟ گفتی ملقب به باران  

یادته چقدر چقدر تو این 5 سال با هم حرف زدیم ؟

چقدر خاطره ساختیم باهم ؟

چقدر همه فک و فامیلت و همه ... اون عوضی ... معلما .. به من حسودیشون می شد؟؟ می گفتن چرا اینقدر فاطمه فاطمه میگی؟ 

یادته چقدر هم دیگه رو ناراحت کردیم ؟

یادته چه قدر بعضی وقتا اذیتم می کردی ؟

با همه اینا ... تو بهترین دوستم بودی .... جز تو هیچ کی با من راه نیومد 

هیچ کی با من راه نیومد 

هیچ کی نخواست با من راه بیاد 

تو هیچ وقت مث من تنها نبودی ... بازم تنها نمی مونی 

دختر برتری طلب دیوونه ! 

آخرش هم نتونستیم یادبگیریم چطور بحث کنیم :)))) 

چقدر کنار تو غم ها فراموشی می گرفتن 

چقدر اصیل بودی 

چقدر بچه بودیم و چقدر من زودرنج بودم .... چقدر تو همش می خواستی خودت به کرسی بشینی 

تازه داشتیم به یه نقطه خوب خوب ایده آل دوستی می رسیدیم ...

اما خب ... ما همیشه با همیم ... مگه نه؟؟

تو تنها کسی بودی که بعد از خانواده م ... کنارم موند 

من تو بودم ... تو من بودی ... بسیار شبیه !!! فقط شرایط زندگیمون فرق داشت 

فقط همین !!