زندگی من در آینده 1

شاید اولین باره که توی دوره وب نویسیم میگم پست رو بخونید.

به قول یکی خالی از لطف نیست :) 

یه سری پست می زارم با عنوان زندگی من در آینده . 

می خوام انتخاب کنم :) 

+ نباید تو رو با خودم گم کنم ......................................................

می تونم به قول محمدجعفر مصفا دنیای هویت فکریمو گشترش بدم و یک دنیای متفاوت و جذاب واسه خودم درست کنم . 

می تونم همونجوری باشم که همیشه دوست داشتم همیشه . 

می تونم همه تناقض های روحمو در ابعاد مختلف گسترش بدم و یه چیز جالب بشه تهش ! 

یعنی هر چی تا حالا بوده تناقض و هویت فکری ... بشه من و ویژگی های خوب و بد من که برای من خوب است . 

می تونم دوباره برم تو فاز نوشتن . می تونم مدام به خودم انرژی های مثبت بدم و خشم هامو بکوبم و بکوبم 

می تونم هر چی تا الان راجب خودکاوی شنیدم فراموش کنم و بگم اون زندگی مسخره و بدون رنگیه 

من می خوام شاد باشم و به هدفام برسم 

می تونم دنیای متفاوت و توام با تنهایی از خودم بسازم . 

....................................................:) 

می تونم  ..... آره ! چرا نتونم ! تا حالا خیلی تو این مسیر تلاش کردم ولی هر دفعه مهارتم بیشتر شد . 

فقط مشکل شبا و وقتاییه که ناامیدی بدجور چیره میشه ... وقتی هیچ خبر جدیدی نمیاد . وقتی همه نقشه هات نقش بر آب میشه 

و مشکل بعدیش ... اینه که همش استرس داری همه چی همونجوری که انتظار داری پیش میره یا نه!

و همچنین طاقت مردنمو از دست میدم . 

و خدا میشه یه تصویر قشنگ . 

یه تصویر قشنگ که گاها ازش انرژی هم می گیری 

و همه ی دنیای من یه روشنی خاص ساخته خودم و گنگی که دلیلشو نمی فهمم گرفتار می شه  

اگه یه شب برسم به حقایق ..........................

و اما حسن های این انتخاب : 

با دنیای بیرون هماهنگ می شم . همون کاری می کنم که همه می کنن ولی من یه جوری دنیامو می سازم که با همه متفاوت باشه.

مثل علاقه ی بی دلیلم به غیر محبوب ترین ترک یه آلبوم :) 

اون وقت می تونم یه دختر دوست داشتنی باشم .احتمالا اون موقع بیشتر به خودم می رسم و شاید به تعبیری بیشتر خودمو دوست داشته باشم . 

و احتمالا زیاد مقید نخواهم بود . 

مقبول همه ! البته منظور از همه فقط کسایی که دوستشون دارم . یکی که خیلی خاصه . شاید تو و اون و اون یکی خاص باشن ولی من بیشتر :))) 

خلاصه که ابعاد مختلفی داره . هر وقتم به مشکلی بر خوردم ، میندازم گردن دیگران و شرایط زندگی و دنیا 

و شاید میگم که مسئولیت زندگیمو می پذیرم درحالی همش چاخانه و من نمی دونم من کیم!!!! 

و فکر می کنم خیلی زندگی رو می فهمم در حالی که جز یه تصویر ازش نمی دونم . 

اوه ! قرار نبود قضاوت کنم ولی نشد :) 

خلاصه که دنیای متفاوت و خودم پسند و تو پسند !! 

خیلی زجر آوره :( 

دنیایی که وقتی یه شب تاریک ... وقتی به اتفاق بر خلاف نقشه ت میفته ... وقتی دراز به دراز افتادی ... میخوای خفه شی ! ازینکه تو کجایی اینجا کجاست و تو کی هستی 

دنیایی که خرابیش از خوددرگیری های بی نتیجه مون بیرون می زنه ! خشم هامون بیرون می زنه . نفرت هامون سر باز می کنه 

و دوباره سرپوش می زاریم که ادامه بدیم. 

یهویی و با ربط : به نظرم دختری که به هر چیز کوچیکی حس نامتعارف نشون میده و احساساتی می شه یا خیلی درگیر احساسات درست و غلطشه با پسری که این روندو مسخره می کنه یا رد می کنه هیچ فرقی ندارن . 

مسئله سر یه چیز دیگه س 

من می تونم برات یه دختر مهربون باشم . شاید واقعا این حس در من وجود داشته باشه ولی فقط یه بخشیش واقعیه ! 

دردش اونجاس که حسادت می کنه زیاد که خیلی حساس می شه! اینا یعنی سیستم درست نیست ! ارور داده 

ورودی سالم بوده ولی خروجی ناسالم !!

ما فک می کنم اصل قضیه رو نمی بینیم . زندگی رو نمی شناسیم و فکر می کنیم زندگی ناشناخته س و اینکه ما کی هستیم جزو سوالای بی جواب بشریته ! 

و االبته که می تونه هزاران جواب داشته باشه . 

درحالی که اصلا این طور نیست . 

خیلی تلفیقی شد این پست اولی :)))) 

+ در ضمن ! این پست ها راجع به زندگی خودمه! جدا از زندگی بقیه خبر ندارم .

+ کی می تونه بگه احساساتش واقعیه ! یا چرا دوام نداره احساسات خوبش! یا چرا ما اینقدر تاثیرپذیریم ؟؟ 

بهتر نیست از یه زاویه دیگه بهش نگاه کنیم؟

احساسات ما دوامی نمیارن ، واقعی نیستن ، ما بی حس می شیم ، بستگی به شرایط بیرونی پیدا می کنیم 

چون این سیستم درستی نیست 

نه اینکه با سرپوش روحیه خوب ، خودتو ضد ضربه کنی !! 

درواقع می شه به آرامش رسید اما از یه زاویه دیگه ! از یه راه دیگه 

یعنی کنار گذاشتن خیلی هویت ها که از بچگی بهت دادن و راه حل هات حول همون محور می چرخه و نمی تونی فراتر بری چون اسیر شدی