سرنوشت عروسک قصه تو این بار ، به ضیافت یه خواب ابدی برد

همه چشمم انگار به پس فردا بعدازظهره که وقت مشاوره گرفتم ! شاید یه راه های جدید و نگاه های جدیدی پیدا کنم ... شاید ... امیدوارم

+ نه اون قدر خرابم که بتونم بنویسم ... نه اون قدر خوبم که بتونم بنویسم ... 

+ مردی که جاده شمال و مازندرانش را خیلی دوست داشت ... و صداش تک بود ... و دوست داشتنی بود 

ژول ورن و دون کیشوت و ادبیات های کهن و خوندن هاش ... 

عصر پرتقالی ... من که تازه رادیو گوش می دادم ! عصر های تنهایی نوجوانیمان را یک جوری پر می کرد . 

حتما خیلی ها اشکشون در اومد ... مثل من ... 

روحش شاد ... دوست بود واقعا مهران دوستی ... روحش شاد :) 

+ خداحافظی گریه در یک غروبه ...

+ فکر می کردم حالا ... بعد ازین آدمِ دوست ، که حتما دل نوشته و دست نوشته زیاد داشت ... چی می شن اونا؟! حس و جا و فضاش چی می شه؟  

+ مرگ عجیبه ... غریبه .. امیدوارم همگی سفر خوبی داشته باشیم ... 

+ صداش و انرژیش همیشه منو یاد دیار خودمون مینداخت ... :) خدا رحمتش کنه ... آقای دوست :)