برای سال های خاموشی

امیدوارم این خاموشی بی پایان نباشه

برای سال های خاموشی

امیدوارم این خاموشی بی پایان نباشه

برای سال های خاموشی

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خشنود باشی و ما رستگار

........ :)


+ گفت که با بال و پری ... من پر و بالت ندهم !

پیام های کوتاه
کلمات کلیدی
۳۰خرداد
سلام!

عاقا ما نرفتیم مسافرت! دیروز که از آموزشگاه اومدم خیلی خسته بودم و منصرف شدم :))


روزای اول کار هر آدمی پر از سوتیه خداییش!


واسه من که اینجوری بوده. خصوصا سر این کارتخوان . (خداروشکر به خیر گذشت)


بعدا حتما می نویسم راجبشون

احساس می کنم تا الان جهانو ندیده بودم! آدما رو ندیده بودم .

همه چقدر متفاوتن!

مدرسه واقعا جای بسته و به درد نخوریه!!!!!!!!!!!!!!!  خصوصا اینجا :|


+ ولی خب خوشم نمیاد واسه تبلیغات دروغ سر هم کنم و اغراق یا اینکه ژست های عجیب غریب بگیرم!!!!!! کاری که صاب کارم به شدت روش تاکید داره .
اما من سبک خودمو حفظ می کنم ^_^
۲۹خرداد



سلاااااااااااااااااااااااام :)


من شاید فردا برم مسافرت .... مازندران .... وطن! :)))

البته با بابا !

اولین باره با بابا میرم مسافرت :)

+ این عکس متعلق به جنگل زارع ساریه که من از همه جاش خاطره دارم خصوصا این پله هاش!!! :)))

یادش بخیر!


+ جنگل بلوطیه !

+ دل از تو دور کردن سخته!


+ خوب و خوش باشین و خدا واقعا یارمون!:)

۲۰خرداد
فردا آخرین امتحان! تمومه:))))
امروز از صبح تا غروب بیرون بودم!
هنوز درسم مونده:)
آخرین شبم به بیداری میگذرونیم دیگه:)))))
+میخوام رو پاهای خودم واستم!
۲۰خرداد
کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم وز پی جانان بروم...

اینجا دیگه جای موندن نداره :(
کاش میشد فرار کنم!
کاش بدونم حداقل حالا که هستم باید چی کار کنم:(
خوبه که روحیه م خوبه:))
۱۹خرداد
زندگی در نهایت بهت خیلی بی رحمانه میگذره اگه... اشتباه بری و اشتباه ببینی و بندازی تقصیر دیگرون!
و...
ما چی کار می کنیم؟
سرنوشت انتخاب ماست!
۱۸خرداد
رویاهام عوض میشه یا ...
عوضی!
۱۸خرداد
همه چی داره عوض میشه
رد پاشو دارم پاک میکنم! امید واهی یه دیوونه بود
همه زندگیم! نگاهم فکرم ، همه چی!بود!
دیگه حسرت وداغی ندارم
این روند تغییرات زندگی به اوجش میرسه وقتی رویاهات عوض شه!
۱۸خرداد
دارم همه کاغذا رو پاره پاره می کنم!
دلم به درد میاد و شور می زنه! از رویای اشتباهیم ...از راه جدیدی که میخوام برمو نمی دونم چی میشه!
همش میگم نکنه برم تو دیوار!!
۰۲خرداد
از همین لحظه تا 20 روز دیگه ، اینجانب فرانی ، نه با گوشی نه با کامی و نه به هیچ طریق دیگه ای ، به اینترنت وصل نمیشم :)


*دلایل زیادی هست ^_^

*امیدوارم در خرداد گرم و بهاری خوب و خوش باشید
۲۹ارديبهشت



خیییییییییییییییییلی دوست دارم بدونم .... اگه نویسنده های قرن 20 الان زنده بشن ،


اگه کلاسیک نویس ها زنده بشن ،


اون وقت راجب این دنیای مجازی چی دارن بگن!؟


فک کنم در لحظه اول سکته ای خفیف می زدن و دوباره برمی گشتن به قبرستون :)))


آخه این غم کمی نیست که صداقت رفته بر باد ...


واقعا زندگی جای دیگریست! اینجا نیست . اگه کسی واقعا میخواد پر پروازشو پیدا کنه باید ازینجا خودشه بکشه بیرون .


نسل ماها ... فک می کنه 100 تا نه 200 تا بگو 1000 تا وب دیدن و صفحه دیدن و .... زندگی رو شناختیم و باهاش رو به رو شدیم .


دهه پنجاهی ها موفق شدن ، چون خودشونو درگیر این دنیای پوچ نمی کنن .


یکی خودشو بد نشون میده یکی خوب .... کاملا تو میشی یک عدد آدم که اخلاقای خوب و بدت رو (تاکید می کنم رو بد ) اون جوری که دوست داری گزینش می کنی .


و برای آدما هم نسخه می پیچی!


ما خودمونم مجازی شدیم !!! واسه خودمون صفت می سازیم . هم خوب هم بد!!! 


واسه هم حرف هم می زنیم .... همش دروغ و دونگ و هزار رو بازی . آخرش ماها شیزوفرنی می گیریم با هم دیگه :|||


بعد مثلا یه وقتایی ناراحتیم ، ناراحتیمونو می پیچونیم به هم ، که مثلا ما خیلی خوبیم :||


غم را در دل نهان می داریم تا دیگران فیض ببرن ! بعضیام برعکسن :| همش در حال بروز دادن .


به نظرم دنیای مجازی محیطی نسبتا کاری بایستی که باشه .


البته خیلی چیزا باید باشه ولی نیست . چه فرقی می کنه!!! ما که نمی تونیم دنیا رو عوض کنیم . هرکی باید کلاه خودشو بچسبه دیگه !


+ این حرفا رو واسه خودم زدم . هرکسی نظری داره به هرحال 


+ درد دل من و تو اشتباس!



باورم کن باورم کن خیلی خسته ام

بس که نا باوری دیدم تو خودم هر بار شکستم


رگبار تلخ دورنگی دشنه زد به تار و پودم

از غم نا مردمی ها مرده ذرات وجودم


دیگه باورم نمیشه که هنوزم زنده هستم

گرچه میدونم که پاکی شده باعث شکستم


باورم کن که تو سینه غم دارم به حجم فریاد

آخه این غم کمی نیست که صداقت رفته بر باد


زیر این گنبد وحشی توی این دل ناگرونی

تو بیا هم سفرم باش تو اگه بخوای میتونی


تو میتونی...... تو میتونی


باورم کن باورم کن باورم کن آنچه هستم


بس که نا باوری دیدم تو خودم هر بار شکستم


(ژاکلین ویگن)