جا دارم که بگم من دیگه نمی کشم...
جا دارم که بگم نمی فهمم... جا دارم که بگم.... وای قلبممممم وای قلبم
باید صبور بود.... نمیخوام بچه بازی در بیارم
بعضی وقتا یه موسیقی بی کلام خاص منو به یه نقطه خیره می کنه...
و حتی ممکنه قلبمو با یه حس خاص از کار بندازونه:-D
امسال و این چندماه آهنگ without a word
از آقای مایکل دالین
با شنیدن این آهنگه که از رفتن و بازی پایان منصرف می شم. خیلی تو رو در من زنده می کنه.
و خیلی دوست دارم که بشنوی دریافت
+ هرکی دانلود کرد حتما تا آخر آخر گوش بده... عالیه
همش اون لحظه ای رو تصور می کنم که خیلی بی تفاوت جوابمو می دی...
و همه چیز تموم میشه...
از همین الان صدای قرچ قوروچ غرورمو می شنوم که له می شه زیر پا...
حس مادری رو دارم که حسابی به خاطر مشکلات بچه ش له شده ولی پاش وامیسته و همراهش میشه... همراه اون بچه ای که اشتباه کوچیکی نکرده... تقریبا بزرگه...
+خلاف این انتظار خسته من... باش
دیشب خیلی فکر کردم و درنهایت اثر آنتی هیستامین منو به خواب برد...
فکرامو سعی کردم بنویسم... ناراحت نبودم ولی استرس خیلی!
.+ چند روز بود حساسیت زیااااد منو گرفته بود... الان خیلی بهترم
+ من چه دانم... من چه دانم... من چه دانم.!!!!!
+ بحثو عوض کنم... فضا رو باز کنم... اینجا رو بخندونم... این صفحه رو تازه کنم
ولی... چیزی به ذهنم نمیاد
+ اگه این برگشت راحت بود، پس تو چرا انجامش ندادی؟
میشه نتیجه گرفت که چیزی برای برگشت وجود نداره؟
+ این نتیجه ها فایده نداره... حتی اگه بهشون برسم قانع نمی شم